Stofwisselingsproblemen bij kinderen met ADHD

Kinderen met ADHD hebben vaker last van verstopping en ontlastingsincontinentie dan leeftijdsgenoten zonder ADHD. Dat blijkt uit een Amerikaans onderzoek van de Uniformed Services University of the Health Sciences, zo meldt Gezondheidsnet.

Voor het onderzoek werden de gegevens van bijna 750.000 kinderen van 4 tot 12 jaar verzameld. Van deze kinderen kregen 33.000 de diagnose ADHD. Hiervan bleek 4,1 procent last te hebben van obstipatie. Van de kinderen zonder ADHD had 1,5 procent last van verstopping. Bovendien had 0,9 procent van de ADHD’ers ontlastingsincontinentie, tegenover 0,15 procent van de leeftijdsgenoten zonder ADHD.

Zelfs als de resultaten werden gecorrigeerd voor andere factoren, zoals leeftijd, geslacht en plaats in het gezin, bleken ADHD’ers zes keer zo vaak obstipatie en drie keer zo vaak ontlastingsincontinentie te hebben als leeftijdsgenoten zonder ADHD. Het onderzoek suggereert een relatie tussen ADHD en darmproblemen, maar toont niet aan dat de gedragsstoornis de verstopping of incontinentie veroorzaakt. De onderzoekers vermoeden dat kinderen met ADHD mogelijk minder snel reageren op lichamelijke signalen dat ze naar de wc moeten. De resultaten van het onderzoek verschenen in het tijdschrift Pediatrics.

Bron: http://www.nationalezorggids.nl/jeugdzorg/nieuws/18081-kinderen-met-adhd-hebben-vaker-darmproblemen.html

Toelichting

...”Wanneer we naar de mens kijken, dan zien we dat we op het lichamelijke vlak het meest beweeglijk zijn aan de onderkant: in onze stofwisseling en ledematen. Het minst beweeglijk zijn we in ons hoofd. De geringste beweging van de hersenen kan al ernstige gevolgen hebben. We zouden ook kunnen zeggen dat er vanuit de ledematen en de stofwisseling een stroom aan beweeglijkheid komt, die als het ware in evenwicht gehouden wordt door de vormkracht vanuit de hersenen. Onze hersenen zijn, als zetel van het denken, het orgaan dat orde en structuur aanbrengt: het bepaalt welke zintuigen belangrijk zijn en welke als achtergrond genegeerd moeten worden. Het geeft richting aan onze bewegingen en maakt onze handelingen doelgericht en zinvol.
   Bij kinderen met ADHD is dit evenwicht verstoord. Bij zonnekinderen* is er te weinig beweging in het denken en bij kinderen met ADHD is er te veel beweeglijkheid in het denken en het waarnemen: ze zijn creatief, kunnen goed associëren, maar zijn niet in staat een gedachtenlijn vast te houden. Ze zijn beweeglijk, maar hebben hun bewegingen niet onder controle. Ze nemen alles waar, maar kunnen daarin niet selecteren, zodat hun de essentie vaak ontgaat. Hun werk is chaotisch, hun bewegingen zijn ongecontroleerd en in hun emoties zijn ze vaak wat labiel.
   Overal is een overdaad aan beweging te zien, maar een gebrek aan vorm, orde en structuur.”

Bron: Terlouw, M., Mensink, A. & Rijke, de H. (2000). Kinderen met een raadsel. Zeist: Christofoor.

 Deze laatst genoemde factoren spelen in de spijsvertering een belangrijke rol, denk maar aan de peristaltische beweging van de darmen. Maar ook de werking van andere organen zoals de lever die ook met ritme door de dag heen werkt. Zo verbrandt de lever bijv. het beste vetten tot 15:00 en daarna worden juist de suikers verwerkt.

*kinderen die moeilijk leren